κούνισμα

κούνισμα, τὸ (Μ)

κούνημα, δόνηση.

[ΕΤΥΜΟΛ. *κουνίζω, υποχωρητ. σχηματισμός από τον αόρ. κούνησα τού κουνώ κατά το σχήμα κλονίζω: κλονώ].